inicio Contact! Sindicaci;ón

Thanksgiving

Zo! Dat was dus onze eerste Thanksgiving.

Een sombere dag, op de tv zien we de regen gestaag vallen op de parade in New York City. Grote ballonnen, praalwagens met bekende zangers en zangeressen, die voor de ingang van warenhuis Macy’s even stoppen voor een optreden.
Komende nacht zijn er veel winkels open en na de turkey stort Amerika zich dan en masse op de kerstinkopen! Black Friday heet dat: de dag dat de winkeliers uit de rode cijfers komen…

Tegen half drie rijden we achter Marta en Langdon aan naar het huis van zijn baas Steward en vrouw Ellen. Het wordt een bijzondere middag/avond, barstensvol ‘vreetwerk’, waanzinnig dure wijnen en het grappige internationale gezelschap van vooral wetenschappers (inzake biologie en biotechnologie en genetica) die samenwerken in het bedrijf van Steward en voor de mop ook zaken ontwikkelen, als een ‘virus’ dat alcohol twee maal zo snel afbreekt.
We zitten aan tafel met onder andere: Cathy (een docent biologie uit Australië/Engeland), een stel dertigers uit Japan (broer en zus), Nicolas (een funny guy uit Canada, verantwoordelijk voor een chocolade taartje), een Frans-Canadees/Amerikaans stel, de Amerikaanse Lee (met verstand van wijn zegt men), de moeder en de zus van de gastvrouw. Mum is een heerlijke, écht Amerikaanse dame: gepensioneerd, elke dag golf en niet te beroerd om elf uur aan één stuk te rijden om te helpen bij het diner. De zus is gescheiden, woont in bij haar zus en zwager, en laat aan het begin van het diner de schaal met Kalkoen 1 vallen op een glas water. Glas gebroken, kalkoen en water en wijn over de tafel, glas in kalkoen en jus, ach en wee, ze is een beetje teut en ‘totally embarressed’; ze verdwijnt wat later naar haar bed: niet onverstandig.

Het nog jeugdig ogende stel uit Nederland vermaakt zich kostelijk. En geniet natuurlijk vooral van de geweldig gulle gastvrijheid van Stu en Ellen!

Wat we gegeten hebben? Teveel! Eén kalkoen uit de oven (heerlijk), en andere kalkoen (ook geen kleine jongen) in een giga-frituurpan, buiten voor het huis. Spectaculair om te zien. En niet te vergeten wat kleiner gevogelte van onbestemde herkomst (iets minder aangenaam, misschien omdat ze niet gaar waren…) En verder de side dishes: pumpkin, mashed patatoes, Cranberry-Orange Relish, sperziebonen in een prutje, een groentenmengsel, mashed yams, de stuffing van Kalkoen 1, en een massa taarten toe!
Nog even wat Thanksgiving feiten op een rijtje:  There were 256 million turkeys raised in the US in 2005 (Minnesota had the most); 624 million pounds of cranberries (Wisconsin led); 1.6 billion pounds of sweet potatoes in 2004 (North Carolina led); and 998 million pounds of pumpkins (Illinois led).

Men hoeft het gelukkig niet allemaal zelf te verzinnen:

http://www.soyouwanna.com/site/syws/thanksgiving/thanksgiving.html

http://www.rats2u.com/thanksgiving/thanksgiving_recipes.html

http://www.globalgourmet.com/food/egg/egg1196/timetabl.html

En voor special voor Arjan (die wat heeft met cranberries) nog even het hele recept voor de Cranberry-Orange Relish (was heerlijk!):
- 3 cups fresh whole cranberries
- 1/2 cup sugar
- 2 tablespoons finely grated orange zest
- 1/2 cup water

PREPARATION:
Combine all ingredients in a saucepan and bring to a simmer over medium-low heat. Simmer, stirring occasionally, until cranberries pop, about 5 minutes. Let cool and serve. This may be made ahead and refrigerated, covered, for up to 1 week before serving.
Makes 2 cups.

Groetjes,
Mar&Nar

Daan schreef:

24 november 2006 @ 22:11

Oh, maar die Relish mag je voor ons met kerst ook maken, hoor!

Klinkt goed! Waarom met 2 auto’s heen, of denk ik nu niet Amerikaans genoeg?

Stephanie schreef:

27 november 2006 @ 17:11

Dit doet mij toch weer denken aan die giga kalkoenen die mij altijd achtervolgde (Oktober-November) als ik op de fiets naar school ging..
Na thanksgiving waren ze weg….
Ben het met Daan eens ;) Die cranberry Relish klinkt heerlijk :D

Geef commentaar

You must be logged in to post a comment.